Απο όταν ήμουν μικρή κάθε φορά που κάποιος μου έλεγε “τι όμορφη που είσαι;” έλεγα “ελα μωρέ σιγά, όχι έχει και ομορφότερες!”. Κάθε φορά που κάποιος μου έλεγε “Μπράβο που σηκώθηκες και έφυγες στο εξωτερικό χωρίς καλά καλά να μιλάς την γλώσσα και τα κατάφερες”, απαντούσα “σιγά μωρέ, λες και έχω καταφέρει τίποτα! Ξέρεις ποσοι έφυγαν στα χρόνια της κρίσης;”. Κάθε φορά που κάποιος μου έλεγε “Είσαι πολύ δυνατή γιατί περάσες μέσα απο απίστευτη φτώχια, χωρίς μπαμπά, και καμμια στήριξη και κατάφερες να σταθείς στα πόδια σου” απαντούσα “Σιγά την δύναμη. Έτσι κι αλλιώς δεν είχα επιλογη! ήταν ή αυτό ή τίποτα!” Πάντα ένας αντίλογος… Μια άμυνα…
Ξέρετε λοιπόν κάτι; Είναι απίστευτο πόσες απο εσάς μοιραστήκατε μαζί μου μέσα απο τα σχόλια σας ή απευθείας μηνύματα οτι αναγνωρίσατε τον εαυτό σας στο ‘”Σύνδρομο του Απατεώνα”!! Η αλήθεια έιναι οτι νόμιζα πως είμαι απο τις λίγες που το κουβαλούσα για πολλά χρόνια… Πολλές απο εσάς μου είπατε αυτό ακριβώς που σκεφτόμουν κι εγώ όταν το άκουσα για πρώτη φορά – οτι δεν μπορούσατε κάν να φανταστείτε οτι υπάρχει ώς σύνδρομο!
Αυτό όμως που μου έκανε την μεγαλύτερη εντύπωση ήταν οτι πολλές απο εσάς με
ρωτήσατε το σημαντικότερο: δηλαδή πρίν συζητήσουμε για το πώς το “θεραπεύουμε” πώς το αναγνωρίζουμε; Ποια είναι τα σημάδια; Έτσι λοιπόν σκέφτηκα αντι να σας μιλήσώ για τους τρόπους που με βοήθησαν και με βοηθούν να ξεμπλέξω απο αυτήν την ιστορία να σας μιλήσω για τα σημάδια….
Το φαινόμενο ‘σύνδρομο του απατεώνα’, πρώτη φορά εμφανίστηκε τη δεκαετία του 1970, όταν επιστήμονες έφεραν στο φώς στοιχεία ότι αρκετές γυναίκες σε διευθυντικές θέσεις πίστευαν ότι δεν είναι αρκετά έξυπνες ή δεν είχαν τα προσόντα που αρμόζουν για τη θέση που διαθέτουν. Για μια ακόμη φορά αποδείχτηκε οτι όπου υπάρχει ανισότητα και διάκριση φύλων, εθνικότητας, κ.α. η εμφάνιση του συνδρόμου του απατεώνα είναι πολύ πιο συχνή ή/και πιο έντονη.
Πώς να αναγνωρίσεις το σύνδρομο του απατεώνα:
-
Έχεις δυσκολία να δεχτείς κάποιο επαίνο ή κοπλιμέντο/φιλοφρόνηση;
-
Νιώθεις ότι άλλοι σε παρόμοια θέση με σένα έχουν πάντα περισσότερα προσόντα;
-
Καταλήγεις να υπονομεύεις τα κατορθώματά σου στην κάθε ευκαιρία που σου παρουσιάζεται και τα αποδίδεις σε τύχη ή απάτη;
-
Είσαι ανήσυχη κάθε φορά που κάποιος αναφέρει ένα λάθος που έκανες;
-
Τρέμεις στην ιδέα να δεχτείς κάθε ευθύνη από φόβο μην αποτύχεις;
Αν η απάντηση σε κάποιο απο τα παραπάνω είναι ναί τότε ανήκεις κι εσύ στις χιλλιάδες γυναικών που βασανίζονται χωρίς να ξέρουν το γιατί….Στο ποστ μου της επόμενης Δευτέρας θα μοιραστώ μαζί σας τα εργαλεία που με βοήθσαν να το ξεπεράσω, αλλά μέχρι τότε θέλετε να μου πείτε κι εσείς άν αναγνωρίζετε σε κάτι απο τα παραπάνω τον εαυτό σας; κι αν ναι σε ποιές περιπτώσεις; ποιός ήταν ο δικό σας εξωτερικός/εσωτερικός αντίλογος;
Post by Alexandra Kafka
Photo by
Στη σελίδα στο Facebook: @UrbanYogaLab
Στη σελίδα στο Instagram: @urbanyogalab / @alexandra_uyl
Let us grow together!
